Wychowanie to proces opierający się na relacji wychowawczej. To, jak ta relacja wygląda, wpływa na osiągane cele wychowawcze, a jej przebieg jest działaniem wielokierunkowym.
W relacji kluczowe są nie tylko wpływy zamierzone, celowe, ale przede wszystkim te nie do końca świadome. Jest to proces, którego nie można ściśle zaplanować, ponieważ w znacznej części wpływy są spontaniczne, a swoje oddziaływania należy zmieniać w zależności od zaistniałej sytuacji. Jednak to, na co wychowawca / rodzic ma ogromny wpływ, to nie tylko własne przygotowanie do pracy wychowawczej, ale także na zaznajomienie się z określonymi błędnymi sytuacjami, które mogą zniszczyć relację wychowawczą.
Błędy wychowawcze to pojęcie bardzo szerokie: można do nich zaliczyć m. in. brak czasu dla dziecka, wymuszanie bezwzględnego posłuszeństwa, brak konsekwencji, zbyt częste i nieadekwatne do sytuacji krytykowanie, zbyt surowe kary, wyręczanie, uszczęśliwianie na siłę, miłość „pod warunkiem”.
Jednak wyżej wymienione błędy można zakwalifikować do dwóch skrajnie różnych typów wychowania. Mimo tego, że opisane poniżej typy bardzo się różnią, to zarówno jedne jak i drugie mają niekorzystny wpływ na rozwój osobowości dziecka.